02/09/2013: Een koerswijziging…

Een koerswijziging…

We hebben het gehaald. Precies een half uur voor sluitingstijd verlaten we, met ons afgestempeld Mongools paspoort in de hand, opgelucht en dolgelukkig het migratiekantoortje. Het gekletter van de regen op het golfplaten dak deert ons voor één keer niet. We hebben een vrijgeleide van 30 dagen om Mongolië te verkennen en daar was het ons de voorbije dagen om te doen. Wegens een administratieve fout op de Mongoolse ambassade in Brussel moesten we vóór 30 augustus onze entry-stempel ophalen. De nog te overbruggen afstand per fiets was onhaalbaar. Uiteindelijk hebben we het zekere voor het onzekere genomen. Een ingehuurde mini-truck gaf ons een lift van 500 km. Net ver genoeg om de laatste 100 km tot aan de grens met Mongolië op eigen spierkracht te bereiken.

Ondertussen hebben we al één en ander bijgestuurd. Eerst en vooral hebben we ons voorgenomen om zoveel als mogelijk te kamperen. Logies zijn hier op zijn zachtst uitgedrukt ‘spartaans’ te noemen. Onze thermarest matrassen lijken ons iets comfortabeler dan een houten lattenbodem met enkele groezelige dekens. Wat ons vooral stoort is dat veel hotels tevens dienst doen als café. Een fietsdag fris en monter aanvangen nadat je de hele nacht geen oog hebt dicht gedaan door lallende en dronken mannen die zich lazarus zuipen, is een utopie.

Een tweede bijsturing: het aantal af te leggen dag afstanden. Ik had gerekend dat we probleemloos een gemiddelde gingen halen van 120 km per dag. Dat is evenwel buiten de waard gerekend van het Mongoolse wegennet. Wegen zijn er niet, alleen maar richtingen. Een reiziger beweegt zich in de richting van de windstreken, maar niet volgens een bepaalde route of weg. Om ons te oriënteren maken we gebruik van de gps en een landkaart, maar dan nog is het vaak gissen of het spoor dat we volgen wel de goeie richting uitgaat. Soms is de weg zo hobbelig en onberijdbaar dat we zelf een eigen spoor uittekenen.

Een derde bijsturing: de route die we in mind hadden. Vooraf hadden we een bepaald traject uitgestippeld. Reeds op de eerste dag moesten we die aanpassen wegens ontoegankelijk per fiets: te steil, te veel keien, niet te overbruggen riviertjes,… De omweg was al meteen goed voor een extraatje van 300 km.

Een vierde bijsturing: het solar-concept. De maand september wordt alom geprezen om zijn ideaal reisklimaat: een maximum aantal uren zon en nagenoeg geen neerslag. De eerste dag zagen we de zon welgeteld anderhalf uur en kregen we een sneeuwbui op onze nek. Niet meteen de ideale weersomstandigheden om met een solarfiets grote afstanden af te leggen. We zullen dus genoodzaakt zijn om af en toe de batterijen via de elektriciteit op te laden. Nu ja, als er al sprake is van elektriciteit. Onze eerste avond en nacht brachten we bij kaarslicht door. Stroompannes zijn hier schering en inslag.

Een laatste bijsturing: het land volledig per fiets doorkruisen. Wegens de hierboven vermelde redenen en het besef dat we veel langer onderweg zullen zijn dan voorzien, zal er niks anders opzitten om bepaalde stukken met lokaal vervoer te overbruggen. Alleen op die manier komen de geplande uitstappen aan enkele bijzondere culturele hoogtepunten, zoals kloosters en musea, niet in het gedrang . Het lijkt ons zonde om een land per fiets af te racen, zonder de tijd te nemen om ook enkele bezienswaardigheden te bezoeken.

De reis door Mongolië zal dus wat anders verlopen dan gepland. We willen in de eerste plaats een totaalbeeld hebben van het land in al zijn facetten en niet enkel van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat kilometers afhaspelen op haast onbegaanbare wegen aan een gemiddelde snelheid van 9 à 11 km per uur. Reizen is onthaasten en tijd nemen voor elkaar, het land en zijn mensen. Daar is het ons om te doen…

6 gedachten over “02/09/2013: Een koerswijziging…

  1. Geniet nu maar met volle teugen van jullie samenzijn na die enorme inspanning en uitdagingen! Het ga jullie verder goed en hopelijk met wat minder periekelen op je verdere tocht

    Groetjes
    Lena

  2. Reizen IS koerswijzigen ,
    blijven waar het goed is , opkrassen waar het beu is .
    En Mongolie IS te mooi om er door te racen , tenzij je aan de kameel racen meedoet .
    Moet je net als voor het fietsen een slijtvast achterwerk voor hebben .

    Vergeet niet dat wanneer je een yurt binnen gaat , nooit direct naar het midden , maar eerst rond de paaltjes ( richting ben ik vergeten )

    Veel groeten en ondanks de pech ,
    nog altijd een beetje jaloers op Lies

    Filip

  3. Ondanks de vele problemen die je overvallen, wensen we je van harte te feliciteren met je prestatie tot nog toe en jullie beide alle moed toe te wensen voor het verder verloop van deze reis vol verrassingen maar ongetwijfeld doorspekt met prachtige momenten! Vere groeten, Philip en Lutgard

  4. hallo Grégory en Lies
    Geniet van jullie reis door Mongolie en breng voor ons maar een pak culturele
    informatie mee.
    Groetjes uit het verre Proven
    Nelly

Reacties zijn gesloten.