Ik hou van het reizen achter de schermen van een land, het ontdekken van zaken die je niet terugvindt in reisgidsen of blogs. Facetten van een leven en cultuur die veel vertellen over het land dat je bereist. De uitnodiging ten huize van Aleksander, de diplomaat die ons twee dagen lang op sleeptouw neemt in zijn hoofdstad Kiev, is daar een typisch voorbeeld van. Bij het betreden van zijn chique appartement valt me de inrichting meteen op. Zowat al het meubilair lijkt zo geplukt uit een Ikea catalogus en heeft met oog voor decoratie een mooie plek gekregen. Vreemd, denk ik. In de voorbije weken heb ik in alle doorkruiste landen gigantische Ikea filialen gezien, behalve in Oekraïne. Als ik Aleksander hem er attent op maak, lacht hij triomfantelijk. Oekraïne is te corrupt voor Ikea en dus weigeren ze een filiaal te openen in ons land. Hoge ambtenaren die hier de plak zwaaien, leggen de meest waanzinnige eisen op aan bedrijven die zich willen vestigen in Oekraïne. Maar met de nodige omkooppraktijken worden die eisen een stuk milder en daar wringt net het schoentje. Ikea gaat er prat op niet te zwichten voor corruptie en dus is er tot op heden geen Ikea filiaal in Oekraïne. De Billy en Malsjö kasten komen van Polen, net als alle andere Ikea meubels. Net over de grens in Oekraïne zijn er winkels waar je online zowat Ikea producten kan kopen. Je bestelt, ze worden opgehaald en tot bij je thuis gebracht. Puike strategie! Ikea hoeft niet te investeren in het openen van diverse filialen, maar slaagt er toch in om zijn producten aan de man te brengen. Of hoe corruptie van Ikea een status symbool kan maken…