Een wereldreis voorbereiden doe je niet tussen pot en pint. Er komen tal van zaken bij kijken en zelfs op het laatste moment is het nog alle hens aan dek om alles klaar gestoomd te krijgen. Ik ben ondertussen wel één en ander gewoon, maar deze keer liep het echt niet van een leien dakje. Combinatie werk, verbouwen en een reis organiseren zijn uitermate moeilijk combineerbaar. Maar bon soit, we zijn dus toch vertrokken! Inderdaad we.. Tijdens de rit naar de startplaats van de Suntrip in het Franse Lyon kreeg ik het gezelschap van het fantastische Nederlandse koppel Lenny en Claudio. Ik leerde hen, samen met Joep, een tweetal jaar geleden kennen. Deze Nederlanders zijn gepassioneerd door fietsen én bamboe. Een gedroomd huwelijk zo te zien, want met z’n drieën besloten ze om workshops ‘bamboefietsen maken’ te organiseren. Ik nam deel, maakte mijn eigen bamboefiets en vertrok op wereldreis. Zo simpel kan het leven zijn.
De rit naar Lyon was meteen ook mijn eerste testcase om mezelf en mijn materiaal te testen. Door de hectische, voorbije maanden had ik niet eens de tijd gevonden om dat aspect van het reizen grondig aan te pakken. Het eerste technisch mankement dook al op even voorbij de Belgische grens. Tijdens het rijden, maakte de trailer een haast continu stuiterend geluid. Het leek wel alsof ik een klapperend gebit achter me aanzeulde. De eerder aangebrachte schokdempers maakten bij de minste hindernis contact met het frame van de trailer. Het duurde twee dagen alvorens we dé oplossing hadden gevonden, maar uiteindelijk bleek een stukje binnenband tussen de schokdempers het ei van Colombus te zijn. Echt volop genieten, kon ik helaas nog niet. Noodgedwongen moest ik tijdens het fietsen nog een aantal dringende zaken voor het werk afmaken. Nu, eenmaal aangekomen in Lyon start de echte vakantie!
Vooraf had ik de route min of meer uitgestippeld. Mijn voorliefde voor verkeersluwe wegen leidde ons meer dan ooit naar onbetreden paden. Zalig om te fietsen, maar niet meteen afgestemd op een zwaarbeladen fiets met trailer. Lenny en Claudio, eveneens op de bamboefiets, brachten me tot andere gedachten en misschien maar best ook, want 30.000 kilometer bollen of offroad wegen overleeft fiets en kar niet. De weersgoden waren ons niet altijd even gunstig gezind. Maar in elk nadeel schuilt nu eenmaal een voordeel. Zo deed de aanhoudende regen ons toevlucht nemen tot een kasteelhoeve waar we zonder morren onze matjes te slapen mochten leggen in het zwembad zomerhuisje. De volgende ochtend werden we zelfs getrakteerd op koffie.
Het was best een mooie tocht, waarbij we ondermeer ‘le canal du Nivernais’ volgden. Tientallen plezierboten kruisten ons pad. Eenieder op weg naar ergens, op zijn eigen ritme. De boten varend van sluis tot sluis en wij er langsheen. Zalig! Ook het kamperen was super gezellig. Afwisselend waren Lenny en Claudio de chef-koks van dienst en ik moet eerlijk bekennen dat sterrenrestaurants niet moet onderdoen voor hun kookkunsten. Ik zal hun gezelschap meer dan ooit missen.