een magische plek…

Dwalen en verdwalen, dat is mijn hoofdmotto in Oezbekistan. Dat dit consequenties heeft voor mijn plaats op de ranglijst van de Suntrip-race, neem ik voor lief bij. Na mijn bezoek aan Khiva stuur ik mijn fiets de andere kant op, richting Ayaz Kala. Heel wat handelssteden waren omringd door forten, zo ook in de buurt van Khiva. In werkelijkheid zouden er langs de Zijderoute maar liefst 200 forten liggen, maar de meeste liggen nog verborgen onder het zand of hebben de tijd des tands niet overleefd. Eén van de best bewaarde forten is Ayaz Kala. Men schat dat het bouwwerk ruim tweeënhalfduizend jaar oud is. Alleen al zijn ligging is onovertrefbaar. Te midden van de dorre, kurkdroge woestijn toren de vestigingsmuren van het bastion op als een feniks die uit zijn as herrijst. De ligging is betoverend, onweerstaanbaar mooi. Doorheen de jaren hebben ook toeristen en touroperators de weg naar deze bijzondere plek gevonden. Ten einde om de magie van duizend-en-één nachten te evenaren, kunnen toeristen voor veel geld een nachtje doorbrengen in een yurt, een nomadentent. Ik heb echter mijn eigen yurt bij en plaats die aan de rand van het kampement. Wanneer de nacht zijn intrede doet, twinkelen honderden sterren aan het firmament. Op twee Franse toeristen na is het kampement volledig leeg. Voor het eerst valt me op hoe stil stilte kan zijn. Een fantastische ervaring.

Wie de schoonheid van moeder aarde wenst te omarmen, moet vroeg uit de veren. De zonsopgang op de magische plek is overweldigend, broos en helaas tijdelijk. Het silhouet van enkele yurts en een immense schommel nodigen uit om het toerental van mijn camera de hoogte in te stuwen. Gelukkig leven we in het digitale tijdperk. De koelte van de ochtend is tevens het ideale moment om de wandeling tot bovenaan het fort zonder al te veel inspanningen af te leggen. De desolaatheid en de schoonheid krijgen een extra dimensie wanneer ik bovenaan de top mijn drone laat zweven over de overblijfselen van het Khorezm-rijk. De beelden zullen ongetwijfeld een plek krijgen in de reisreportage die ik over het land zal maken, eenmaal terug thuis.