2de Nieuwsbrief
vrijdag 2 aug 2013 – Aqtöbe (Kazakstan)
Hoi iedereen,
Ik ben aangekomen in Aqtöbe (Kazakstan) en dat betekent dat ik in de eindfase zit van ‘The Suntrip’-race. Nu ja, eindfase… De hoofdstad Astana en tevens de finish ligt nog een slordige 2000 km verwijderd. Het wordt nog even doortrappen…
Ondertussen liggen opnieuw een paar landen achter me: Roemenië, Oekraïne en Rusland. Het land van gewezen dictator Nicolae Ceaușescu kon me het meest bekoren. Vooral de gastvrijheid kon ik best waarderen. De staat van de wegen daarentegen iets minder. Mensen verplaatsen er zich nog in vele gevallen met paard en kar. Ongetwijfeld hebben deze oeroude vervoersmiddelen minder last van de hobbelige wegen. Mijn stalen ros en trailer werden zwaar op de proef gesteld en meer dan eens was improvisatie het sleutelwoord om de weg opnieuw aan te vangen. Iets wat meer dan ooit van pas is gekomen in Oekraïne. De wegen liggen er bij als plakken kaas met een opvallende voorliefde voor gruyère. Onwaarschijnlijk! Nog nooit gezien! Eén troost, het ontbreekt het land niet aan hulpvaardige en handige doe-het-zelvers. Telkens wanneer ik met de handen in het haar zat, was redding nabij. In Rusland ging het nog een stapje verder. Daar kreeg ik naast aangeboden hulp ook een karrevracht aan levensmiddelen erbovenop. De taalbarrière kon ik een week lang opvangen door samen te fietsen met de jongste deelnemer van ‘The Suntrip’, Askar. Hij is geboren in Astana en fungeerde als perfecte tolk. Door de vele fietsproblemen waarmee ik werd geconfronteerd, moesten we het samen fietsen opgeven. Jammer, want een land bereizen met een lokale gids levert wel een meerwaarde op.
Het einde van ‘The Suntrip’ is weldra in zicht. Nu reeds blik ik er met gemengde gevoelens op terug. Vooral de lange, vaak monotone fietsdagen langs drukke wegen wogen zwaar door. Ik heb vaak het gevoel dat ik hier kilometers rond maal, elke dag opnieuw. Het avontuur is vaak te ver weg, de fietsdag te voorspelbaar. Ik verlang naar wat meer afwisseling. Kilometers vreten is niet aan mij besteed. Nu, straks begint het tweede deel van de Solar Bike Tour en dan kan het zwerven opnieuw beginnen. Dwalen en verdwalen, doorheen tijd en ruimte…
Tot so long,
Grégory Lewyllie – www.solarbiketour.com
Voor een sfeerbeeld doorheen de steppe: http://www.solarbiketour.com/?page_id=1740
veel moed he Grègory en dat je gespaard mag blijven mechanische en gezondheids problemen groeten walter !!!!!