Afscheid nemen is altijd moeilijk, zeker als je niet weet wat de toekomst brengen zal. De komende 15 maanden gaan Annelies en ikzelf een totaal andere wereld tegemoet. Annelies die aan het begin staat van een totaal nieuwe carrièreswitch en ik die alsmaar verder verwijderd van het thuisfront een nieuw fietsavontuur tegemoet ga. Allebei zullen we balanceren en onze evenwicht moeten zoeken, voor Annelies is dat op de yogamat, voor mij op de fiets. Toegegeven, we lopen niet echt in de pas, maar misschien daarom dat het toch klikt tussen ons. We streven onze dromen na en gunnen elkander dat ook. Loslaten is een stukje vrijheid geven en tezelfdertijd ook krijgen. Dagdromen in onze eigen leefwereld… Bestaat er iets mooier dan dat?